Ook ik heb weleens een offday. Ik bedoel een day off, want er gaat (nog) niks niet goed. Behalve dan de storm, met veel regen en zware windstoten. Maar dat is buiten en heerlijk hardloop- en/of strandweer om je kop leeg te maken.
Binnen loeit de centrale verwarming op standje kernsplitsing.
Alles beter dan een storm in je hoofd.
Overigens is ook day off niet de beste beschrijving voor vandaag. Weliswaar is zondag voor de meeste mensen een vrije dag, mijn dagen rijgen zich momenteel relatief verplichtingenloos en meer en meer verwerkend aaneen.
Vrij is dan ook absoluut niet het juiste woord
Een burn-out is misschien de overtreffende trap van “een normale reactie op een abnormale situatie”, voor mij voelt het als een vorm van falen. Ik bedoel: voelde. Het is behoorlijk tegenstrijdig met wie ik ben. Was.
De vent die altijd wil, overal energie voor heeft. Had dus.
Ook al leg je je erbij neer dat dit soort dagen keihard nodig zijn, op een of andere manier zitten de reacties van anderen me dwars. Beter gezegd: de reacties die ik verwacht te krijgen en niet krijg, maar waarvan ik denk dat ze leven.
Volgens mij heeft het er alle schijn van dat sommigen je niet geloven, ja zelfs dat je je ziek voordoet: “Kom op man, stel je niet aan!”
Dat heeft nog niemand gezegd en als die gedachte al zou kloppen, dan heeft die volgens mij te maken met de verschijningsvorm.
Volg ik de vermeende gedachtegang van mijn ingebeelde ongelovigen, dan is het ‘maar’ psychisch. Vergelijk de reacties als je ‘tussen de oren’ in de lappenmand zit maar eens met die wanneer je je arm gebroken hebt. Voor de duidelijkheid: ik zet een burn-out niet als nietig weg, maar hoe mensen op fysieke versus psychische klachten reageren is onvergelijkbaar.
En misschien is dat wel logisch, uit de aard van hoe anderen er tegenaan kijken.
Wat je niet ziet maar er wel degelijk is, is oneindig moeilijker te geloven dan wat je gewoon kunt zien. Zie je de gebroken arm dan zie je als het ware de pijn en misschien zelfs het achterliggende leed. De onzichtbare burn-out is pijnlijk ontastbaar en daarom in het hoofd van anderen pijnloos.
Geloof me: windstilte in je hoofd is veel prettiger.
Levensverandering 